Mijn vader was een donkere man en als kind heb ik gezien dat hij het als ronduit kwetsend en beledigend heeft ervaren dat tijdens het sinterklaasfeest de zwarte man werd uitgebeeld als een raciale karikatuur met hoog clownsgehalte.
Mijn moeder was Duitse dus het sinterklaasfeest was hun niet eigen… ze hebben het met mij gevierd zodat ik me hier niet buitengesloten zou voelen maar wel met het bewustzijn dat het niet gepast is een etnische groep op deze wijze uit te beelden en af te schilderen tijdens een nationaal feest.
Kinderen zullen elk feest omarmen waarbij zij lekkers en cadeautjes krijgen. Waar ik moeite mee heb is dat het lijkt alsof mensen zich niet kunnen maar ook vooral niet willen verplaatsen in een ander. Ik denk dat als mensen daartoe bereid waren ze er ‘meer’ begrip voor op zouden kunnen brengen dat het Zwarte Piet aspect aanstootgevend werkt.
Dat is iets heel persoonlijks maar het komt wel voort uit de slaventijd die gepaard ging met grote wreedheden en die historisch helemaal niet zo lang achter ons ligt. Zulke trauma’s hebben generaties nodig om te genezen… helaas.
Ik vind het moeilijk dat velen zich op een ‘traditie’ beroepen terwijl zij geen enkele notie hebben van de historische feiten omtrent het SK-feest noch omtrent de het goede werk van de Heilige Sint Nicolaas… kortom ze hebben geen idee wat ze nou eigenlijk vieren.
Als het ‘zogenaamd’ geen issue is dat Zwarte Piet zwart is waarom dan dat hevige verzet tegen een relatief kleine aanpassing van de uitvoering van het feest? Mijn mening is dat als er een groep mensen in een land is die gekwetst wordt door een verouderde traditie die anderen in hun waarde aantast dan kijk je daar open naar zonder verwijt en dan zorg je dat er een uitvoering komt die niet langer kwetsend is.
Veel mensen reageren alsof het een ‘levensovertuiging’ betreft waarvan ze nu gedwongen worden die op te geven. En dat brengt hevige gevoelens met zich mee die mijns inziens niet nodig zouden zijn. Van hevige emoties komt heibel en daar is niemand bij gebaat en vergroot enkel de kloof die er momenteel lijkt te zijn.
Het is niet zozeer het ‘afpakken’ van een feest als wel het ‘aanpassen’ ervan zodat een ieder in z’n waarde gelaten wordt. En aangezien kinderen van nature niet discrimineren zullen zij wel de laatsten zijn die een probleem zullen ervaren bij een aanpassing. Korte uitleg en geen dramatiseer.
De slaventijd ligt ‘achter’ ons allen maar dat wil niet zeggen dat wij haar kunnen loochenen of ontkennen aangezien de wonden en littekens bij sommige nog pijn doen. Ik heb in het recente verleden niet zo’n aanstoot genomen aan de Sinterklaasviering met Zwarte Piet omdat ik in de veronderstelling was dat wij bewuster en milder waren in ons denken, meer vervuld van acceptatie en waardering naar elkaar toe, dit gaat helaas niet geheel op…
De dingen die ik op Facebook heb gelezen hebben me oprecht pijn in mijn hart gedaan… Nooit gedacht dat ik zoveel jaar later de schoenen van mijn vader zou moeten dragen om mijn dochters inzichtelijk te maken dat Zwarte Piet in deze vorm niet acceptabel is omdat hij respect naar de ‘donkere’ mens ontbeert…
Als we ons allemaal wat vaker in de situatie van een ander verplaatsen dan is de wereld morgen al weer een beetje anders en een beetje blijer… Vier de overeenkomsten en de verschillen van en met elkaar en dan verenigen Vreugde en Vrede zich….
@One Love ~ One Heartbeat